dinsdag 14 juni 2011

spannend

Morgenochtend om 8.30 uur in het ziekenhuis zijn.
Eerst gesprekje met de chirurg over de port-a-cath en dan , ja, dan komt het.
Het voorbereidend gesprek voor de chemo's.
Ik moet alle medicijnen meenemen, die ik al had gekregen ,tegen misselijk worden
maar liefst 4 soorten .
Dan is het nog 1 week dat ik haar heb en dan ben ik tot volgend jaar kaal.
Verschrikkelijk vind ik dit.Misschien kinderachtig maar het is gewoon zo.
Iedereen kan dan zien dat ik ,, kanker-patient ben ,,.
Zal best wel snel wennen maar nu zie ik er erg tegenop.

5 opmerkingen:

  1. Er is niks kinderachtigs aan dat je dat verschrikkelijk vind. Ik had het vreemd gevonden als je het niet erg had gevonden. Dan had ik denk ik gevraagd of ze je ook geestelijk even hadden willen nakijken hahaha. We kunnen ook een mummie van je maken, dan kijken ze alleen maar vreemd naar je, maar weten ze niet wat er met je aan de hand is. Grapje hoor.
    Éamonn lag al een uur stil in bed, dacht dat ie sliep, begint nu ineens te mopperen. Fout gedacht dus! Mormel is dat. Ian ging heel braaf slapen, sliep al terwijl ik de kamer uitliep. Lekker ventje.
    Ik mis je en ik hou van je!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dag lieverd, ik zal aan je denken.
    gien

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik had net de planning van m'n werk aan de lijn. Was iemand die meteen naar jou vroeg, hoe het ging. Ze had Gineke's blog ook gevolgd en daarom wist ze van jou. Heel medelevend en ze wenste je veel sterkte. Wilde ik je toch nog even vertellen. En het haar.....wie zou het nu niet erg vinden, een kale kop. We zijn vrouwen!!! Vrouwen horen geen kale kop te hebben, dus natuurlijk is dat dikke poep. En vanuit de grond van mijn hart zou ik je willen verzekeren dat jij nu net diegene bent die haar haar houdt.

    HVJ Lia

    BeantwoordenVerwijderen