Gisterochtend had ik al een telefoontje van het ziekenhuis.
Ik kan wel maandag of dinsdag komen voor een gesprek met de cardioloog maar nog geen onderzoeken.
Dat kan pas 17 sept. as op een buitenpoli.
Deze poli is niet in het ziekenhuis zelf.
Nou, ik ga niet apart voor een gesprekje naar de cardioloog.Ik weet wat er aan de hand is en moet de onderzoeken krijgen, gesprekjes doen ze na de onderzoeken maar.
Gaat mijn oncoloog mij volgende week bellen ( woensdag) is er nog niets gebeurt, geen ruimte....
En weet je waar ik nou zo van baal?
Ik zou volgende donderdag met de vervolg kuren beginnen ,nachtje in het ziekenhuis blijven en nu weet ik nog niets. Dan de resterende 13 kuren...dus...ben ik november 2012 klaar.
Nu wordt het waarschijnlijk 2013.
En dat is allemaal niet zo erg, maar ik wil zo graag mijn eigen leven weer oppakken en met dit gedoe komt er weer extra ziekenhuis bezoeken bij.
Ik ben nu gewoon geen baas over mijn tijd en leven.
Wat een gezeur he? Leg maar naast je neer hoor, dit komt omdat ik zo vreselijk moe ben en van alles wil doen en amper iets kan doen.
Ik krijg nog geen dop met veiligheidssluiting open van de w.c eend.
Jeetje wat een zelfmedelijden, stom stom stom.
zelfmedelijden niks van, jij mag gerust je hart uitstorten, en het is ook echt balen, dat je niets zelf in de hand hebt, en dat je jezelf moet overgeven aan uurroosters van ziekenhuizen/dokters
BeantwoordenVerwijderenhohoho, geen zelfmedelijden!!! Je hebt verdriet en dat deel je met ons, mooi toch? En vertel je dit niet dan krijg je er wel last van over een jaar of 5, want dan heb je het niet verwerkt. Doorgaan met vertellen dat lucht op.
BeantwoordenVerwijderenGien
Ik ben het helemaal met Gineke eens! Je hoeft niet continu stoer te zijn en te doen alsof het een griepje is. Dat is het namelijk niet!
BeantwoordenVerwijderenHVJ
wat naar zeg.
BeantwoordenVerwijderenje wilt zo graag verder en dan wordt alles weer stil gezet voor zooiets.
het is natuurlijk wel belangrijk maar je wilt er zo graag vanaf zijn.
veel succes.