woensdag 14 september 2011

verslagje

Gisteravond naar de Cavari Clinics, daar was het gebeuren.
Dit is nieuw en eigenlijk heel goed allemaal.
Eerst een gesprek met weer een hele fijne arts/cardioloog.
Daarna hartecho en een inspannings/fietstest om te zien hoe mijn bloeddruk is bij inspanning.
Mijn bloeddruk was nu ook weer als van een jong meisje,ongekend voor mij.
De uitslag krijg je na de onderzoeken ook direct, wat heel fijn is.
Alles in 1 bezoek, super toch?
De uitslag is dat mijn hartpomp voor de chemo's aan 90% werkte en nu 70 %.
Het was dus al niet optimaal en nu helemaal niet.
Daarnaast is mijn hartslag i.p.v. rond de 60 slagen per minuut 128 slagen p.min.
Veel te hoog . Nu gaan we d.m.v. medicijnen proberen de hartslag naar de 60 te krijgen en de hartpomp moet het wat makkelijker krijgen door weer andere medicijnen.
Deze zorgen ervoor dat de bloedvaten iets verwijden zodat het bloed makkelijker erdoor gepompt kan worden.
Ik mag bijna niets meer doen.Zodra ik buiten adem ben, wat al gebeurt van het ademhalen ( geintje), moet ik stoppen en gaan zitten.Als ik dit niet zou doen is er een grote kans dat ik hartritmestoornissen krijg.
Ik ben direct buiten adem met wat ik ook doe, blijft er niet veel over he?
Ja, lopen als een vrouwtje van 100, die misschien nog wel sneller wandelt, ik val nog net niet om .
Oh ja, de herceptin-kuur mag ik de eerste drie maanden niet hebben, dat wordt dan alleen de taxol denk ik.
Vanmiddag belt mijn arts/oncoloog en dan hoor ik dat wel weer.
Ik denk niet dat ik nu een nachtje in het ziekenhuis hoef te blijven, weer een meevaller. hahaha.
Die aardige cardioloog nam de tijd gisteravond om alles heel duidelijk uit te leggen. Ik mag hem dagelijks bellen als ik vragen heb, gaf zijn nummer.Natuurlijk op een vaste tijd he! Ik mag niet denken ,, ach het komt wel goed "als er iets niet goed is.
Pakte na het handeje schudden mij nog even bij mijn schouder om te laten blijken hoe naar hij het vindt voor mij.
Ja, ik heb het wel WEER getroffen met deze man.

Goed, hier moeten we het dan maar weer mee doen, het is niet anders.
Ik heb al zovaak gezegd, ik kan er niets aan doen en er niets aan veranderen dus maar gewoon doorgaan met ademhalen en per dag leven en blijven vertrouwen op God.

1 opmerking:

  1. Goed te lezen dat je haar weer groeit en dat je een fijne specialist trof gisteren.Dat je heel heel kalm aan moet doen(en ook niet anders kan)is natuurlijk heel moeilijk voor je maar je moet wel. Kop op hoor!

    Liefs van Veronique.

    BeantwoordenVerwijderen