Zaterdag en ik ben alleen maar moe.
Ik wil graag wandelen met Jan, breien, zonder Jan :-)) en , en, en....
....ik heb totaal geen energie.
Mijn borst doet pijn, van binnen, voelt hard, ik ben koud, gewoon niet zo fijn allemaal.
En dat met dit mooie weer.
Vanmiddag in m'n bed gekropen maar ik wilde ook niet alleen zijn en ben maar naar beneden gegaan om daar te liggen.
Gelukkig staat er een bed.
Jan heeft mij er door gesleept vanmiddag en nu is het alweer avond.
Jammer van zo'n mooie dag maar dat zal nog wel meer gebeuren met de zomer nog te komen.
De bestralingen lopen naar het einde maar de chemo's komen steeds dichter bij, best eng hoor.
Nou ja, nog 9 bestralingen of te wel bijna twee weken en dan is het dagelijks gereis naar het ziekenhuis achter de rug. Ook een opluchting!